Özel sektör çalışanlarının bağlamını oluşturan Yargıtay kararı alınarak, cumartesi gününün çalışma günü olup olmayacağına ilişkin emsal nitelikte karar oluşturuldu. Yapılan iş ve toplu iş sözleşmelerinde cumartesi gününün hafta tatili olarak belirlenip belirlenmediği önem kazandı.
Fazla çalışma ve hafta tatili alacağının işverenden tahsili için İş Mahkemesine başvuran işçiyi ilk derece mahkeme haklı buldu ancak dosya istinaftan sonra Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’ne ulaştı ve Yargıtay tarafından alt mahkeme kararı bozuldu. Yüksek Mahkeme, bireysel veya toplu iş sözleşmesinde cumartesi gününün açıkça hafta tatili olduğu düzenlenmemişse, o günün iş günü sayılması gerektiği kararını verdi. İşçinin cumartesi günü için ücret talebi reddedildi. Yargıtay Kararı ile cumartesi günü mesaisi işverenin yönetim hakkı olarak belirtilerek işverenin takdirine bırakıldı.
Hafta tatili kavramına ilişkin 4857 sayılı İş Kanununda, bugünlerdeki ücrete ve çalışma şekline ilişkin düzenleme yer alırken, hafta tatilinin hangi gün veya günler sayıldığına ilişkin açık bir hüküm yer almıyor. İş Kanunu’nun 46. maddesine göre “…yedi günlük bir zaman dilimi içinde kesintisiz en az yirmi dört saat dinlenme (hafta tatili) verilir.” ifadesi bulunuyor. İşverenin işçisine karşı bu maddeden doğan sorumluluğu yerine getirmesi gerekliyken, işveren hafta tatilini herhangi bir gün olarak belirleyebiliyor.