iskanunu.com 
İlgili Makaleler
Tahmini okuma süresi: 4 dk.
Bilindiği üzere, 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun ek 9 uncu maddesinde; 01/04/2015 tarihinden itibaren ev hizmetlerinde ay içinde 10 günden az ve 10 gün ve daha fazla çalışanların sigortalılığı ile ilgili düzenleme yapılmıştır. Sosyal Güvenlik Kurumunca konuya ilişkin açıklamalar, 01/04/2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan tebliğde yapılmıştır.
Kamuoyunun çok da bilmediği ve oldukça merak ettiği konularından biri de, ister 10 gün ve üzeri işverene tabi çalışan sigortalılar olsun ister çalışma gün sayısı 10 günden aşağıda ev hizmetlerinde çalışan sigortalıların elde ettikleri ücretlerin Gelir Vergisine tabi olup olmadığıdır.
Gelir İdaresi Başkanlığı tarafından 07/04/2015 tarih GVK -98/2015-1 sayı ile yayımlanan 5510 sayılı Kanunun ek 9 uncu maddesi kapsamında ev hizmetlerinde çalışanlara, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 23 üncü maddesinin birinci fıkrasının (6) numaralı bendinde yer alan istisnanın uygulanması konulu Gelir Vergisi Sirküleri konuya açıklık getirmiştir.
Ev Hizmetlerinde Ay İçinde 10 Günden Az ve 10 Gün ve Daha Fazla Çalışanların Sigortalılığı;
Gelir Vergisi Kanununun 61 inci maddesinin birinci fıkrasında, “Ücret, işverene tabi ve belirli bir işyerine bağlı olarak çalışanlara hizmet karşılığı verilen para ve ayınlar ile sağlanan ve para ile temsil edilebilen menfaatlerdir.” hükmüne yer verilmiştir.
Anılan Kanunun 23 üncü maddesinin birinci fıkrasının (6) numaralı bendinde ise “Hizmetçilerin ücretleri (Hizmetçiler özel fertler tarafından evlerde, bahçelerde, apartmanlarda ve ticaret mahalli olmayan sair yerlerde orta hizmetçiliği, süt ninelik, dadılık, bahçıvanlık, kapıcılık gibi özel hizmetlerde çalıştırılanlardır.) (Mürebbiyelere ödenen ücretler istisna kapsamına dahil değildir.)” nin gelir vergisinden istisna edileceği hükme bağlanmıştır.
Öte yandan, 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununa 10/9/2014 tarih ve 6552 sayılı Kanunun 55 inci maddesi ile eklenen Ek 9 uncu maddede “Ev hizmetlerinde bir veya birden fazla gerçek kişi tarafından çalıştırılan ve çalıştıkları kişi yanında ay içinde çalışma saati süresine göre hesaplanan çalışma gün sayısı 10 gün ve daha fazla olan sigortalılar hakkında Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamındaki sigortalılara ilişkin hükümler uygulanır. Bunların bildirimi, işverenler tarafından örneği Kurumca hazırlanan belgeyle en geç çalışmanın geçtiği ayın sonuna kadar yapılır. Süresinde yapılmayan bildirim için işverene 102 nci maddenin birinci fıkrasının (a) bendinin (1) numaralı alt bendi hükmü uygulanır.
Ev hizmetlerinde bir veya birden fazla gerçek kişi tarafından çalıştırılan ve çalıştıkları kişi yanında ay içinde çalışma saati süresine göre hesaplanan çalışma gün sayısı 10 günden az olanlar için ise, çalıştırıldıkları süreyle orantılı olarak çalıştıranlarca 82 nci maddeye göre belirlenen prime esas günlük kazanç alt sınırının %2’si oranında iş kazası ve meslek hastalığı sigortası primi ödenir. …” hükmü yer almaktadır.
Gelir Vergisi Açısından;
Evlerde hizmet sunan kişilerin elde ettikleri gelir, Gelir Vergisi Kanunu yönünden “ücret” olarak nitelendirilmektedir.
Söz konusu ücretin Gelir Vergisi Kanununun 23 üncü maddesinin birinci fıkrasının 6 numaralı bendi kapsamında gelir vergisinden istisna edilebilmesi için;
– Hizmetin özel fertler tarafından verilmesi,
– Hizmetin ev, bahçe, apartman gibi ticaret mahalli olmayan sair yerlerde verilmesi,
– Çalışanların, mürebbiyelik hariç olmak üzere orta hizmetçilik, süt ninelik, dadılık, bahçıvanlık, kapıcılık gibi özel hizmetlerde istihdam edilmeleri, gerekmektedir.
Buna göre; 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun ek 9 uncu maddesi kapsamında ev hizmetlerinde çalışanlara yapılan ücret ödemelerinin yukarıda belirtilen şartlar dahilinde gelir vergisinden istisna edilmesi gerekir.
