4857 sayılı İş Kanunu’nun 24. Maddesi “İyi Niyet ve Ahlak Kurallarına Uymayan Haller ve Benzerleri” başlıklı II. Fıkrası kapsamında iş sözleşmesinin işçi tarafından bildirim süresine bağlı kalınmaksızın ve kıdem tazminatı hakları talep edilerek feshine ilişkin esaslar düzenlenmektedir.
Söz konusu fıkranın B ve C bentleri aşağıdaki gibidir.
“B) İşveren işçinin veya ailesi üyelerinden birinin şeref ve namusuna dokunacak şekilde sözler söyler, davranışlarda bulunursa veya işçiye cinsel tacizde bulunursa.
C) İşveren işçiye veya ailesi üyelerinden birine karşı sataşmada bulunur veya gözdağı verirse, yahut işçiyi veya ailesi üyelerinden birini kanuna karşı davranışa özendirir, kışkırtır, sürükler, yahut işçiye ve ailesi üyelerinden birine karşı hapsi gerektiren bir suç işlerse, yahut işçi hakkında şeref ve haysiyet kırıcı asılsız ağır isnad veya ithamlarda bulunursa.”
İş sözleşmesini yukarıdaki esaslara dayalı olarak fesih eden işçi, kıdem tazminatı haklarını talep edebilecektir. İş sözleşmesinin bu kapsamda feshi halinde, olayın yargıya intikalı durumunda, söz konusu fesih gerekçesinin gerçekliğinin ispatı gerekecektir.